ویلیام پیلی ، گذار از رادیو به تلویزیون رنگی

، گذار از رادیو به تلویزیون های رنگی

در این شماره از سلسله مطالب ستون ستاره های تبلیغات می خواهم شما را با یکی دیگر از اسطوره های تبلیغات و رسانه آشنا کنم. ویلیام پیلی (William S. Paley) فرزند ارشد، آقای ساموئل پیلی است که در بیست و هشتم سپتامبر سال ۱۹۰۱ میلادی چشم در شیکاگو چشم به جهان گشود…

امکان خواندن ندارید؟ با صدای حرفه ای مژگان مالوردی بشنوید.

پدر او که یک تاجار موفق به حساب می آمد از اکراینی های مهاجر بود. در سال ۱۹۱۹ میلادی او به همراه خانواده اش به فیلادلفیا نقل مکان کرد، جایی که مدرسه وارتون دانشگاه پنسیلوانیا نظرش را جلب کرد. همانطور که از او انتظار می رفت از این مدرسه فارغ التحصیل شد و نقش بیشتری را در اداره کسب و کار خانوادگی اش – کمپانی تولید دخانیات- را ایفا کرد. در همین راستا او به سمت قائم مقامی مدیرعامل این شرکت نائل شد و مسوولیت مستقیم تبلیغات و تولید شرکت را به دست گرفت.

فروش کمپانی به بالاترین حد خود رسید و این موفقیت مرهون تلاش های آقای ویلیام پیلی در اجرای برنامه های تبلیغاتی بود. در سال ۱۹۲۷ میلادی او که تحت تاثیر واکنش های مثبت ایجاد شده به وسیله تبلیغات رادیویی قرار گرفته بود، در یک شبکه رادیویی محلی سرمایه گذاری کرد که به طور خلاصه CPBS نام داشت. او خیلی زود و در سال ۱۹۲۸ میلادی به مقام مدیرعاملی رادیو CPBS برگزیده شد و پس از آن به نیویورک رفت و تلاش کرد با دیگر رادیوهای موجود قرار داد همکاری ببندد. امضای حدود ۴۹ قرارداد باعث شد تا راهی به آینده ای روشن در حوزه رسانه برای او پدیدار گردد و این موفقیت ها سرآغازی برای ایجاد شبکه مشهور CBS یا Columbia Broadcasting System بود.

با آغاز جنگ جهانی دوم آقای ویلیام پیلی تلاش خود را بر سازماندهی بخش خبری CBS معطوف کرد و خبرنگاران مشهوری همچون ادوارد مورو را استخدام کرد. او در ادامه تلاش هایش برای پایه گذاری یک رسانه قدرتمند در سال ۱۹۴۷ میلادی، امکانات استدیویی سی بی اس را گسترش داد و نقش مهمی را در ارتقای  سطح فرهنگ عامه در استفاده از رسانه تلویزیون ایفا کرد. در حقیقت تحت مدیریت ویلیام پیلی شبکه رادیویی دوره گذار موفقی را به سوی رسانه تصویری برداشت و نقش او در توسعه استفاده از تلویزیون های رنگی غیرقابل انکار است.

من لوسی را دوست دارم یکی از برنامه های پر بیننده ای بود که در سالهای سیطره عظیم CBS از آن پخش می شد.او امپراطوری رسانه ای خود را با تاسیس مراکز کمپانی CBS از غرب تا شرق ایالات متحده گسترش داد و به تولید برنامه های بسیار متنوعی اقدام کرد که از آن جمله می توان به برنامه های “من لوسی را دوست دارم.”، “شوی تلویزیونی اد سالیوان” و “همه ی خانواده” نام برد. این برنامه های موفق تلویزیونی و بخش خبری قدرتمند کمپانی CBS باعث شد تا در آن سالها موفقیت این مجموعه تضمین گردد. ویلیام پیلی و همسر دومش به خاطر برگزاری مهمانی های غیرمعمول و شرکت در مراسم های خیریه در مرکز توجه مردم و رسانه های جمعی در نیویورک قرارداشتند. همچین او به خاطر خدماتش بعنوان مدیریت موزه هنرهای مدرن و موزه شخصی اش شناخته شده است.

او در سال ۱۹۶۶ قانون بازنشستگی اجباری را نادیده گرفت و مدیریت طولانی مدت خود را بر شبکه سی بی اس به عنوان رییس هیات مدیره ادامه داد. اما بالاخره در سال ۱۹۸۳ در یک وقفه طولانی مدت ۵ ساله از مجموعه تحت ریاستش فاصله گرفت. اما در سال ۱۹۸۷ میلادی مجددا به قدرت بازگشت و تا سال ۱۹۹۰ که به دلیل حمله قبلی درگذشت امپراطوری تحت امرش را مدیریت کرد. او در کسب و کارش یک جمله معروف داشت:” ما برای دقت و انصاف تلاش می کنیم، اگر در چیزی اینطور نیست، با ما تماس بگیرید!”